- οττεία
- ὀττεία, αττ. τ. ὀσσεία, ἡ (Α) [οττεύομαι]1. μαντεία από δυσοίωνους ήχους («σύν οἰωνοῑς καὶ ὀττείαις», Διον. Αλ.)2. προαίσθηση για κάποιο κακό και ο τρόμος που προέρχεται από αυτήν («ἵνα τὸ τῆς ὀττείας... παραμένον ἐξαιρεθῇ», Διον. Αλ.).
Dictionary of Greek. 2013.